martes, 24 de abril de 2012

7. Fundamento teórico de internet.


Protocolo de comnutación paquetes, TCP/IP.
Internet permite conectar ordenadores de todo do mundo independentemente do sistema operativo que utilicen e a subrede á que pertenzan. Para que isto se posible, é necesario dispoñer dun protocolo común e único, de forma todos os ordenadores poidan interpretar e entender correctamente a información que circula entre eles. O protocolo que utilizan os equipos conectados a internet é o protocolo TCP/IP.
O protocolo TCP/IP (Transmision Control Protocol/ Internet Protocolen realidade é un sistema de protocolos. En primeiro, TCP, baséase en dividir en paquetes, na orixe, a información que se envía a través de internet e a través da rede; estes paquetes viaxasen por diferentes camiños ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP
, dirixe a información axeitadamente a través de internet.                                                     Que é un host.
O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é servir de punto de inicio e final das transferencias de datos a través de internet, é dicir, un ordenador que se encontra permanentemente conectado a internet e a través do que acceden todos os que se encontran conectados a el.
Tamén, utilízase o termo host para referirse ao ordenador no que reside un sitio web.
O termo host é usado en informática para referirse ás computadoras conectadas a unha rede, que provén e utilizan servizos ou dela. Os usuarios deben utilizar anfitrions para ter acceso á rede. En xeral, os anfitrions son computadores monousuario ou multiusuario que ofrecen servizos de transferencia de arquivos, conexión remota, servidores de base de datos, servidores web, etc. Os usuarios que fan uso dos anfitrions poden á súa vez pedir os mesmos servizos a outras máquinas conectadas á rede.

Dirección IP
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que está formada por catro números separados por puntos, cada uns dos cales poden tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, os seguintes números poderían se direccións IP válidas: 130.238.44.5, 199.22.124.12 y 148.76.43.23.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correo ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IP privada é a que ten asinado o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos nos que a conexión a internet se produce a través dunha rede privada, usando un router, a dirección IP pública poderá ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede.

Os datos nunha rede IP envíanse en bloques referidos como paquetes ou datagramas (os termos son basicamente sinónimos no IP, sendo usados para os datos en diferentes lugares nas capas IP). En particular, no IP ningunha definición é necesaria antes de que o host tente enviar paquetes para un host co cal non se comunicou previamente.

O IP ofrece un servizo de datagramas non confiábel (tamén chamado de mellor esforzo); ou sexa, o paquete ven case sen garantías. O paquete pode chegar desordenado (comparado con outros paquetes enviados entre os mesmos hosts), tamén poden chegar duplicados, ou poden ser perdidos por enteiro. Se a aplicación precisa de confiabilidade, esta engádense na capa de transporte.

O sistema de nomes de dominio, DNS
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboas para asociar cada equipo coa súa dirección IP. O número de usuarios foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectados á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP. Así, creouse o Sistema de Nomes de Dominio (DNS) que permitía identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo, o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador Pitágoras, do departamento de matamáticas (subdominio mat) do IESMaría Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nomes de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que se solicita información coa súa dirección IP e viceversa, a dirección IP co nome de dominio. Para iso, os servidores de nomes de dominio dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.  



Localizador Uniforme de Recursos (URL)

URL (Uniform Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, seguindo un formato estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, documentos, vídeos, etc.) de internet, pola súa localización. En consecuenia, a dirección URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.

O formato estándar que igue un URL é:
protocolo://nombre de dominio do servidor/ directorio/ficheiro
Pro exemplo, http://www.iesmariamolienr.es/certamenliterario/elolivar.htm fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no servidor www.iesmariamoliner dentro da carpeta certamenliterario.


Como descubrir a dirección IP
Para coñecer a dirección IP dun equipo conectado a internet que utiliza o sitemaoperativo Windows débense realizar os seguintes pasos:
  1. Facer clic sobre o botón Inicio.
  2. Seleccionar a opcións Todos os programas, Accesorios e Símbolo do sistema.
  3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.


















No hay comentarios:

Publicar un comentario